Światła i cienie
Zadowolniwszy pierw‧szą żądzę użycia świata, zapragnął gorąco powrotu do czystego powietrza Kolossae, ale ucieczka niewolnika z domu, połączona z kradzieżą, bywała
powszechnie uważaną za zbrodnię i jako taka, karana chłostą lub rozpalonem żelazem.
Na to chłopiec narazić się nie miał odwagi, a nie rozumiał, że zasady wiary, jaką wyznawał Filemon, skłoniłyby go do pobłażliwego traktowania jego wy‧stępku.
Zamiast do Kolossae podążył do Rzymu, ukra‧dzione Filemonowi pieniądze rozeszły się w drodze na hulanki lub konieczne potrzeby i już bez grosza w kie‧szeni stanął w porcie
morskim i uprosił sobie, jako ro‧botnik na jakimś statku, przejazd bezpłatny do Italii.
Dostawszy się do Rzymu, nie mogąc dostać zajęcia, żebrał na ulicy...
Dalszy ciąg tej powieści znał już Pudens, zatrzy‧mał Onesimusa w swoim domu, a Nereusz, wyzwoleniec jego, który zajmował się porządkiem w domu, chętnie bardzo przyjął nowego
sługę.
I Onesimus czuł się zadowolonym z nowego pa‧na, pracy nie miał ciężkiej, towarzysze byli przeważ‧nie chrześcijanie, więc doświadczał od nich tylko ży‧czliwości.
Gwarne, ruchliwe życie Rzymu podobało się młodemu, rozrywek mu nie brakło.
Niewolnicy Pudensa, poganie, było ich kilku, pro‧wadzili go nieraz do cyrku; tę przyjemność przekładał Grek nad inne, szczególniej pociągały go walki gla‧dyatorów: nową
zupełnie rozkosz sprawiał mu widok napiętych muskułów, poplątanych z sobą ciał, krwi tryskającej lub ciekącej strumieniami, cały ten piekiel‧ny obraz życia ludzkiego,
poświęconego krwiożerczej zachciance motłochu.
<<Poprzednia 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 | 81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 | 91 | 92 Nastepna>>